Runners high langs de Dender

 

De twee hoogtepunten van een marathonproces, ken je die? Eentje ligt voor de hand. Je bent net over de streep, hebt een medaille om je nek hangen, krijgt felicitaties van die tientallen medewerkers die je uitzwaaien  en Tomas en Wilfried verwelkomen je breed glimlachend in de family reunion area. Reken er bij uitbreiding nog je eerste pint aan de toog van je hotelbar bij.

 

Nummer twee is bijna net zo gelukzalig. Je beleeft het iets  minder intens, je hebt iets minder pijn in je benen (op een echt goeie dag zelfs géén) en het is iets minder facebook- of instagramgevoelig. Maar als je na 31 of 32 of 34 kilometer in de kleedkamer wat zit uit te hijgen van je laatste lange en stevige inspanning tijdens de voorbereiding op een nieuwe wedstrijd, ja ook dan gutst de adrenaline door je lichaam. In elk geval door het mijne.

Zaterdag was dus opnieuw zo eentje.  Vrijdagmiddag een schep spaghetti extra, ’s avonds zonder schuldgevoel twee pannenkoeken en zaterdagochtend een stevig ontbijt. Klaar voor Schotte, voor het jaagpad langs de Dender en drie keer Schettenberg. Met een cameraploeg in de buurt en Tomas die mij en mijn “mob” drie keer op zijn bevoorrading wilde zien, groeide de motivatie tijdens de training. Lekker weer, uitstekend gezelschap en het einde in zicht, dit kwam goed. En dat deed het ook.

 

Dus ja, daar waren ze, de kriebels. 31 km in de benen (de coach vond het voldoende!), spaghetti, colaatje dabei … meer moet het niet zijn om met een gelukzalige grijns de rest van het weekend aan te vatten. Van pure blijdschap nam ik mijn man op sleeptouw naar het winkelhart van de meest charmante stad van Vlaanderen en kocht ik me die zonnebril waar ik al twee weken aan twijfel en een kleedje dat ik aantrek als we in Boston onze medailles gaan vieren.  Runners’ high, het bestaat.

 

Reacties

Bart B zei…
top gedaan en geschreven, Sanne! Ik duim voor jou !!!
Wilfried zei…
Het was zalig om te zien hoe Sanne en haar medeloopsters met de glimlach de Schetttenberg bedwongen , dat beloofd voor de Heartbreak Hill ook daar wil ik ze zien doorkomen met een stralende blik !